Meditation des Tanzes - Sacred Dance ontstond in 1976 in Findhorn, een spirituele leefgemeenschap in het noorden van Schotland.
Het verhaal begint bij Bernard Wosien,(1908 - 1986). Hij studeerde theologie, was kunstenaar, balletmeester, choreograaf en vooral levensgenieter.
Bernard Wosien reisde veel en was geïnteresseerd in folkloristische dansen, vooral deze uit Midden Europa.
Voornamelijk bij de Griekse dansen begon hij de spirituele betekenis van de dansbewegingen te voelen en te interpreteren. Hij beleefde zijn lichaam als instrument om de beweging die hij vanbinnen voelde naar buiten te brengen.

In Findhorn werd hij diep geraakt door de levenswijze van deze gemeenschap en voelde in zijn hart dat dit de plek was waar zijn inzichten levend werden.
Bernard Wosien was de grondlegger van deze dansvorm die als basis de "Méditation en Croix" heeft.

Vaak wordt mij gevraagd, waarom ik de volksdansen, die ik aan anderen leer,"Sacred Dance" noem.
"Sacred" betekent heilig en heeft als doel "Heel" zijn; het heeft een Gewijde, Heiligende en religieuze essentie.
Een menselijk wezen is een zinnelijk-geestelijk wezen en dansen kan een directe uitdrukking van oprechte,spontane vreugde zijn en -zonder woorden- eveneens van alle andere emoties.
In dit opzicht is dansen gelijk aan muziek.
Ik kon de waarde evalueren van de woordeloze taal van muziek en dans.
Aan de ene kant het in overeenstemming brengen van lichaam, ziel en geest; aan de andere kant de openbaringen van de oude wijsheid.
Ik reisde samen met een groep naar Griekenland en Joegoslavië, zodat wij de oude Europese dansen op de plaats van herkomst konden leren.In deze landen worden de oude rondedansen nog levend gehouden, en voor mij en mijn leerlingen werden dit rondedansen van grote vreugde.
De religieuze en culturele achtergrond van deze dansen onthulde zich steeds meer voor mij. Men moet ze zelf dansen en er helemaal "in" zijn om hun betekenis en helende kracht te kunnen ontdekken. Pas dan onthult hun religieuze oorsprong zichzelf - de weg naar Eenheid, van afgescheidenheid naar samenzijn, naar vibrerende samenhorigheid.
Sinds oude tijden werd de mens beschreven als een aanbidder met vleugels.
Al dansend kunnen wij die vleugels krijgen, de vleugels van de nieuwe tijd. Onze dans zou daarom ons gebed moeten zijn, niet alleen in de stille passen van het andante, maar ook in de vrolijke sprongen van het allegro vivo.
Ik ben in Findhorn intens betrokken geweest bij het onderrichten van deze dansen, die dit gevoel van aanbidding door vorm en symbool openbaren en tot uitdrukking brengen.
Veel van deze dansen worden in een cirkel gedanst, en het symbool van de cirkel is een belangrijk symbool. Ieder punt van de cirkel wentelt rond het middelpunt, en is er even ver van verwijderd. Wij dansen tegen de richting van de wijzers van de klok naar de zon, naar het licht. Onze rechterhand met de palm naar boven is de ontvangende hand; onze linkerhand met de palm naar beneden is de gevende hand. De rechterhand ontvangt het licht, de linkerhand geeft het door, terwijl het ons tegelijkertijd verbindt (Latijn religio )met het verleden. Op deze wijze vormen wij een keten die onze geheiligde oorsprong uitbeeldt.
Door onze afstemming op de Sacred Dances volgen wij een esoterisch pad dat in het Grieks "esoteros hodos" wordt genoemd, het innerlijke pad. Eeuwenlang hebben mensen gekozen voor dit pad en het gevolgd - het pad van het menselijk wezen op zoek naar de zin van het leven.
Wij zijn geschapen naar Gods beeld. Door te werken met onze instrumenten, onze lichamen, werken wij als dansers -van binnenuit- aan Gods eigen beeld, in overeenstemming met het esoterisch gezegde "Zo boven, zo beneden" en al dansend bewandelen wij een pad dat leidt tot ervaringen van zowel ons individuele zelf als van het groepsleven, de gemeenschap.
Dit pad heeft een natuurlijk therapeutisch effect en daardoor leiden deze dansen naar genezing en heelheid.

Wat mij duidelijk is geworden na een leven van dansen is dat dansen een meditatie is in beweging, een wandelen in de stilte, waar iedere beweging een gebed wordt............

Der Du die Welt bewegst		Gij die de wereld in beweging brengt
Der Du die Welt bewegst; bewegst Du nun auch mich. Tief greifst Du mich Und hebst mich hoch zu Dir. Ich tanz ein Lied der Stille nach kosmischer Musik und setzte meinen Fuss am Himmelsrande hin und fühle wie Dein Lächeln mich beglückt B. Wosien		Gij die de wereld in beweging brengt brengt Gij mij nu ook in beweging Vanuit de diepte grijpt Gij mij en heft mij omhoog naar U van de stilte op kosmische muziek En zet mijn voet langs de hemelrand en voel hoe Uw glimlach mij gelukkig maakt B. Wosien (vert.:H. van Winden

Friedel Kloke-Eibl was gedurende vele jaren de naaste medewerkster van Bernard. Zij is samen met Bernard, de choreografe van onze vele dansen.

Ze stichtte aanvankelijk het opleidingsinstituut "Demian" in Nederland en leidt sinds 1990 het opleidingsinstituut in Duitsland.

Naar eigen zeggen was haar ontmoeting met Prof. B. Wosien een voor haar geheel transformerende ervaring .